Verhaal van de maand

Dit keer een dialoog tussen Gj en Marieke. Wij, de mannen van het loopgroepje, waren getuige van het gesprek. Hoewel het antwoord van het sommetje niet klopt, klopt het wel…

5-5=1

‘Marieke heeft er meer ruimte voor dan ik. Bovendien, de bok houd ik zelf. Zijn pleziertjes zijn ook mijn pleziertjes.’
We, d.w.z. de mannen van ons loopgroepje, keken hem verbaasd aan. ‘Je hebt ze weggedaan?
Verkocht? ‘
‘Nee, niet verkocht. Gewoon, weggegeven. Ik had wel eens gehoord dat ze er graag twee wilde hebben. Vrouwtjesgeiten dan hè. Konijnen en kippen heeft ze al. Zelfs een koe. Maar geiten had ze nog niet. Nu dus wel. Ik heb ze zelf gebracht.’
‘Zelf gebracht?’
‘Ja, achter in mijn auto.’
‘Achter in je auto? In je eigen personenauto?’
‘Ja. De achterbank naar voren geklapt en vooruit met de geit.’
‘Ben je gewoon met die beesten in de auto over de snelweg gereden?’
‘Jazeker.’
Gj keek ons schaapachtig lachend aan. ‘Hoe had ik het anders moeten doen? Een veewagen huren?’
‘Man, je had toch een boedelbak kunnen huren.’
‘Een boedelbak. Nee hoor. Ik heb de vloer van de auto met plastic afgedekt, een laag kranten er over gelegd en er vervolgens een halve baal stro over uitgestrooid. Geen probleem. Een half uurtje rijden. Even de IJssel over. Het was beslist geen martelgang voor die geiten. Integendeel. Ze hebben genoten.’
‘Genoten? Hoe weet je dat nou. Ze praten toch niet.’
‘Nee, maar ze hadden vrij uitzicht naar achteren en hebben niet gepoept en geplast en daaruit concludeer ik dat ze genoten hebben van het reisje.’
We lachten. Die Gj. En zijn beesten. Als het niet over zijn poes gaat (zie verhaal De poes van Gj), of de afgerukte koppen van zijn kippen, dan zijn het wel de geiten. En zelf de bok houden. Ja ja…

‘Wanneer moet ik eens langs komen met de bok Marieke?’
Marieke keek Gj aan. Ze lachte geheimzinnig en keek ons één voor één aan, maar zei niets. Nog niet.
‘Dat hadden we toch afgesproken Marieke. Dat ik nog eens met de bok langs zou komen.’
Wij gniffelden.
‘Ja, maar er is iets gebeurd. Iets onverwachts. Mijn buurman heeft ook een bok en die liep, ik schat zo’n drie maanden geleden ongeveer, plotseling bij mijn twee geiten in de wei.’
‘Ja, en…’
‘Nou, één van de twee is zwanger. Grietje.’
‘Is Grietje zwanger? Hoe weet je dat?’
‘Ze krijgt een hele dikke buik. Ik heb de dierenarts laten komen en die bevestigde mijn vermoeden. Hij legde mij uit dat Grietje waarschijnlijk rits was.’
‘Rits?’
‘Ja, rits. Als een geit rits is, is zij klaar voor dekking. Wist ik ook niet hoor, maar dat vertelde de dierenarts mij.’
‘Dus, mijn bok hoeft niet meer te komen.’

‘Voorlopig niet Gj. Sorry.’
‘Jammer, ik had me er zo op verheugd.’
Wij gniffelden weer.

‘Hoe lang is een geit eigenlijk drachtig? Weet je dat Marieke.’
‘Ja, dat heeft de arts mij ook verteld, want die vraag heb ik hem natuurlijk ook gesteld. De draagtijd van een geit bedraagt 145 tot 152 dagen, ofwel 5 maanden min 5 dagen.’
‘Vijf maanden min vijf dagen,’ herhaalde Gj, ‘dan wordt er dus een jonkie geboren.’
Hij was even stil. Een minuutje later zei hij zijn gedachten:
‘Dus vijf min vijf is eigenlijk één.’
Mooi gezegd, vonden wij. Inderdaad, 5-5=1